Συνέντευξη B.D. Foxmoor

sadahzinia βιογραφία

·Η Sadahzinia (Γιολάντα Τσιαμπόκαλου) γεννήθηκε τον προηγούμενο αιώνα (!) και βρίσκεται στην ομάδα παραγωγής της Freestyle Productions από το 1994. Είναι η πρώτη γυναίκα που ασχολήθηκε ενεργά με το hip-hop στην Ελλάδα. Σε αυτό το website θα βρείτε πολλά από τα πράγματα που έχει κάνει ως τώρα με την μουσική και τα βιβλία καθώς και τα μελλοντικά της projects. Τα αντικείμενα και τα χαρτάκια που υπάρχουν μέσα στο site είναι μικροαντικείμενα που υπάρχουν στα συρτάρια ή στο γραφείο όπου γράφει τους στίχους της κι έτσι αυτόματα γίνονται ένα "παράθυρο" στον μικρόκοσμό της...               


·To “Sadahzinia” βγαίνει από το “Sad” = λυπημένος , “(j)ah = δημιουργία στα τζαμαϊκάνικα και “zinia”= η ζίνια, το λουλούδι. (Υπάρχει ένας μύθος στην Καραϊβική που λέει ότι η ζίνια, είναι ένα λυπημένο λουλoύδι μα όταν ακούσει μουσική, ανθίζει και η ζωή αλλάζει για πάντα. Η λέξη “Sadahzinia” είναι ένα λογοπαίγνιο αυτού του μύθου.)


·Από το 1994 εμφανίζεται μαζί με τους Active Member στις συναυλίες, αλλά και στο στουντιο στα πλήκτρα, τα κρουστά και το μικρόφωνο.  Συχνά εμφανίζεται και μόνη της οπότε και παρουσιάζει τις προσωπικές της δισκογραφικές δουλειές. Τα πρώτα της τρία προσωπικά άλμπουμ κυκλοφόρησαν από την Warner.


·Όλα αυτά τα χρόνια έχει συνεργαστεί και με άλλους καλλιτέχνες εκτός των Active Member και των άλλων low bap γκρουπ. Είτε στη σκηνή είτε στο στούντιο έχει δουλέψει με τους Waldemar Bastos, Σωκράτη Μάλαμα, Μαρία Παπανικολάου, Killa Kela, Mixologists, Adam Fuest, Chris Hall, Oliver Wilson, Winston Irie και  Dynamo Dresden, με τους Extremists, τον Rodney P και τον Skitz.


Από το 2004 αποτελεί - επίσημα πια - μέλος του γκρουπ Active Member. 


·Από το 2000 ασχολήθηκε με τη σύνταξη άρθρων στα περιοδικά «Ονειρολόγιο» και «Πράξια».


·Έχει μια υγιή αποστροφή για τους «κανόνες» του τί πρέπει ή τί δεν πρέπει να κάνει κάποιος που ασχολείται με το hip hop. Για παράδειγμα, γράφει παραμύθια και τα παρουσίαζει με μια σειρά εκδηλώσεων σε διάφορους χώρους (βιβλιοπωλεία, σχολεία κλπ) όπου παρουσιάζει μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση γραμμένη από την ίδια, με μεγάλη συμμετοχή των παιδιών. Λεπτομέρειες για τα βιβλία της θα βρείτε στο site.


·Το καλοκαίρι του 2003 παρουσιάστηκε στο Θέατρο Πέτρας – σε συνεργασία με τον Δήμο Πετρούπολης, ένα θεατρικό έργο γραμμένο από την ίδια: «Ο Μάγος της Φωτιάς» με συνοδεία ζωντανής συμφωνικής ορχήστρας και Dj (αφηγητής ήταν ο Γεράσιμος Γεννατάς).


·Το 1999 πήρε το πτυχίο της Αγγλικής Φιλολογίας, της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. 


·Είναι υπεύθυνη για όλο το αρχειακό υλικό της Freestyle Productions και της 8ctagon (συνεντεύξεις, αφίσες, φωτογραφίες, διάφορα άρθρα, καταχωρήσεις κ.λ.π.) 


·Έχει μεταφράσει στα αγγλικά τους στίχους από τον τελευταίο δίσκο των Active Member και έχει προγραμματίσει την έκδοση τους σε κάποια μορφή στο εξωτερικό.


· Το 2003 μαζί με τον B.D.Foxmoor ιδρύουν την 8ctagon, ένα ανεξάρτητο  label που αναλαμβάνει παραγωγές συναυλιών, οπτικού υλικού και κυρίως δισκογραφία. Η 8ctagon συνεργάζεται ήδη με καλλιτέχνες από το εξωτερικό. 


·Tον Απρίλιο του 2006 κυκλοφόρησε από την 8ctagon τον πέμπτο προσωπικό της δίσκο "Πετρανάσα".

live συναυλίες

21 Δεκεμβρίου - Gagarin - La Bruja Muerta (B.D.Foxmoor + Jamoan) 
22 Δεκεμβρίου - Gagarin - Live Sadahzinia (με full band)
14 Ιανουαρίου - Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού (Οδός Πειραιώς, Ταύρος) Live Active Member (με full band)

Στίχοι: B.D Foxmoor
Μουσική: B.D Foxmoοr
Πρώτη εκτέλεση: Active Member & Sadahzinia ( Ντουέτο )

Κάμερα στραμμένη πάνω μου στης πόλης το κέντρο
κι ένας μπάτσος δίπλα μου κατουράει σε δέντρο· 
και συγχρόνως με ρωτάει από που ‘σαι και που πας?
γιατί χαμογελάς
Κι αφού τον τινάζει ελαφρά έρχεται στο ένα μέτρο,
δείχνει στην κάμερα να ζουμάρει κέντρο· 
παίρνει πόζα και ρωτάει από πού ‘σαι και που πας,
γιατί χαμογελάς
Γιατί έτσι – έτσι γουστάρω,
κάτω απ’ του νόμου το μάτι στέκομαι και ποζάρω,
χαμογελάω – χωρίς δεύτερη σκέψη,
αλλιώς ρουφιάνε θα μου σαλέψει.
Μπήκες στο σπίτι μου και στη δουλειά μου,
στο σχολειό, στο κρεβάτι μου και στη κοιλιά μου,
στα όνειρα μου – ξέρεις τι αγοράζω και τι πουλάω
- μη με ρωτάς, λοιπόν, γιατί χαμογελάω.
Γιατί έτσι – απλά γουστάρω·
στα σοβαρά δε πρόκειται ποτέ μου να σε πάρω.
Θα σπάω πλάκα με τη μεγάλη σου ανασφάλεια,
όσο μαλάκα θα με κλειδώνεις για ασφάλεια
προς την κοινωνία την αγνή μη διαφθείρω,
θα με κυκλώνεις με χίλια μάτια γύρω
να ζαλίζομαι και κουρασμένος να σου αφήνομαι.
Ρουφιάνε, πνίγομαι – γελάω, γιατί θίγομαι.

Εντάξει, ποτέ δεν ένοιωσα ελεύθερος·
ακόμα και σ’ αυτό έρχεσαι δεύτερος.
Πρώτα με στρίμωχνε η λογική μου,
όμως τα βρίσκαμε ήταν δική μου.
Εσύ από ποιο χρονοντούλαπο ξεφύτρωσες,
γιατί μ’ ανέβηκες στη πλάτη και με κύρτωσες,
θαρρείς μέ γλίτωσες – θα στο φυλάω,
θα σε τρελάνω - θα σου χαμογελάω.
Κάμερα στραμμένη πάνω μου στης πόλης το κέντρο
κι ένας μπάτσος μου ‘ρχεται στο ένα μέτρο
παίρνει πόζα και ρωτάει από που ‘σαι και που πας?
γιατί χαμογελάς?

Στο ‘πα και πριν – γιατί έτσι γουστάρω,
φτιάχνω χαμόγελο στη φάτσα μου και σου ποζάρω.
Γράψε με βίντεο να με κολλήσεις στο τοίχο·
κι αν είναι λίγα τα πειστήρια και θέλεις και ήχο,
στήσε αυτί όταν χτυπήσει το κινητό μου
– έτσι θα ξέρεις το κάθε μυστικό μου.
Έχω και στον σκληρό μου δίσκο κάτι αρχεία,
μ’ αν μπεις στο σπίτι μας, κάνε λιγάκι ησυχία.
Έχω ένα σκύλο που χιμάει στους ρουφιάνους μόνο·
μου ‘φερε παρτάλια έναν πριν από κάνα χρόνο
κι εκείνος δε μου γέλαγε – ακόμα τον ράβουν.
Πες τους να ’ρθουν γελαστοί, λοιπόν, να με συλλάβουν
- ξέρεις - εκείνοι που τρελαίνονται για τους μικρομπελάδες
που όσοι δε ‘γιναν μπάτσοι είναι σεκιουριτάδες· 
εκτός κι αν αναλάβουνε που λες οι ειδικοί
κι έρθουν κατάσκοποι ψυχροπολεμικοί.
Ω! ρε, γλέντια - για ένα χαμόγελο μου
μπορεί και να τρυπώσετε και μέσα στ’ όνειρό μου.
Κι αν με χαλάσετε και δε χαμογελάω
θα βγάζω τον ανίκητο και θα σας κατουράω.

Στοίχοι (fiera)

Στίχοι: B.D Foxmoor
Μουσική: Active Member
Πρώτη εκτέλεση: Active Member

Κοίτα πιο πέρα - εκεί μπορεί να τη δεις. 
Εκεί πέρα, αν πιστεύεις θα τη βρεις 
Σαν αέρα· νιώσε κι εσύ τη Fiera.

Από την άκρη του ονείρου, κάπου στου ήλιου τη δύση, 
στην αγκαλιά της ομίχλης η νύχτα είχε γεννήσει 
το πιο παράξενο κι όμορφο πλάσμα, 
μάλλον της φύσης το όγδοο θαύμα. 
Fiera - δίνει δροσιά στον αέρα, 
κάνει τα φίδια να κυλιούνται πιο πέρα. 
Σε ξεχάσαν παντού οι φοβισμένοι ανθρώποι 
και μαραζώνουν ολάκεροι τόποι. 
Υπάρχουν τρόποι - υπάρχει αλήθεια, 
υπάρχουν δρόμοι στα παραμύθια. 
Τώρα είναι άδεια η γυάλινη σφαίρα, 
κοίτα έξω υπάρχει η Fiera.

Αρχίζει η μέρα τη βλέπω να κρύβεται στο φως, 
την ψάχνει ο αέρας πιο πέρα· γυρνάει μονάχος και τυφλός. 
Ακούω γέλια κι αμέσως μου ψιθυρίζει στ' αυτιά 
"καλημέρα..."
Έχει τα χέρια απλωτά κι ένα ζευγάρι φτερά, 
στέκεται όρθια ή χορεύει στης βροχής τα νερά 
που καθρεφτίζουν μυστικά και καμώματα 
των ανθρώπων τα πικρά και μονοκόμματα. 
Μέσα απ' τη λάσπη βρίσκει πάλι ένα κρυφό μονοπάτι 
και με κοιτάζει από μένα σαν να περίμενε κάτι. 
Τέτοιο γινάτι μ' έχει μαζί παρασύρει 
σαν "αγαπώ" που ποτέ του δε χαλάει χατήρι. 
Έχει λυτά τα μαλλιά της, στα μικρά δάχτυλά της 
σκαρώνει χάρτινα καράβια - σαλπάρουν τα όνειρά της, 
κοχύλια στ' αυτιά της και χίλια χρόνια μπροστά 
ακούει να γίνονται τ' αδύνατα απ 'το τώρα, δυνατά. 
Κρατάει τα δάκρυα στα μάτια κλειδωμένα 
κι η περηφάνια της κοκκίνισε μελάνι στην πένα· 
σ' άσπρο χαρτί δε το χωράει τ' όνομα της, 
Fiera

Αυτοβιογραφία B.D. Foxmoor

B.D. Foxmoor

IΔΡΥΤhΣ ΤΩΝ ACTIVE MEMBER. ΓΕΝΝhΘΗΚΕ ΚΑΙ ΖΕΙ ΣΤΟ ΠeΡΑΜΑ. ΘΕΩΡΕi ΤΟ eΝΤΕΧΝΟ ΤΡΑΓΟyΔΙ ΜΙΑ ΜΕΣΟΒeΖΙΚΗ Μ@Λ@Κi@.

Η ταυτότητά μου γράφει ότι γεννήθηκα στο Πέραμα. Όταν τη δείχνω σε κόσμο δεν το πιστεύουν. Έπαιζε ο Τσιτσάνης στου Χασανάκου την ταβέρνα και η μάνα μου με γέννησε πάνω σε ένα τραπέζι μετά το γλέντι. Βρέθηκε ένας γιατρός, έκανε τις πρώτες δουλειές και μετά με πήγανε σε ένα νοσοκομείο για τα τυπικά. Όταν του είπανε ότι θα πρέπει να γράψουν ότι το παιδί γεννήθηκε εδώ, αυτός είπε: «Όχι, θα γράψετε ότι το παιδί γεννήθηκε στο Πέραμα».

›Μεγάλωσα στα Προσφυγικά. Στο Πέραμα λέμε ότι όταν περνάς τη λεωφόρο έρχεσαι σε επαφή με αυτούς που δεν πρέπει - τους φασίστες. Όταν είσαι από τη λεωφόρο και κάτω, είσαι με τους δικούς σου. Αυτά μας σημαδέψανε από παιδιά. Φροντίσανε και οι παπάδες και οι μπάτσοι της περιοχής, αλλά και οι εσωτερικοί μετανάστες ακόμα, οι Μανιάτες, οι Κρητικοί, διάφοροι άνθρωποι που ήρθαν στο Πέραμα για δουλειές, όλους εμάς να μας κρατήσουν μακριά, λέγοντάς μας «Τουρκόσπορους». Όλοι αυτοί είχαν την ανάγκη να φωνάζουν τους μύθους τους -οι πρόσφυγες πάλι φρόντιζαν να πνίγουν τις ιστορίες τους-, οι περισσότεροι από αυτούς καταπίνανε ζωή και χρόνο, όχι σαν τους άλλους τους φωνακλάδες. Στα λέω για να δεις πόσο περίεργα μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί που δεν θέλει τίποτα από όλα αυτά. Αν ήταν πιο ζεστή η γειτονιά, ίσως να 'χα γίνει άλλος άνθρωπος. Να έγραφα ερωτικά τραγούδια.

›Στις καθαρές εποχές στα '80s φεύγαμε και πηγαίναμε να βρούμε τους εχθρούς μας, που κρατάγανε τάβλες και φοράγανε τιράντες. Όλοι αυτοί που κυνηγάγαμε τότε με τις τάβλες στις ναζιστικές νεολαίες γίνανε πια βουλευτές και υπουργοί. Όλοι νόμιζαν ότι είχα βαθιά πολιτικά αίτια, αλλά εγώ τους φασίστες τους κυνήγαγα για λόγους αισθητικής. Ότι «δεν μου αρέσει έτσι που 'σαι και δημιουργείς πρόβλημα στους ανθρώπους που δεν είναι σαν και σένα. Ε, λοιπόν, θα σε κοπανήσω».

›Έτυχε οι περισσότεροι θείοι μου να ακούνε φανκ, σόουλ και τέτοια. Αυτά ήταν και τα πρώτα μου ακούσματα σε πάρτι και μαζώξεις. Η πρώτη φορά που άκουσα αυτό το καινούργιο πράγμα που λέγεται «χιπ χοπ» ήταν στον ραδιοσταθμό της Αμερικάνικης Βάσης. Το τραγούδι ήταν το «Rappers Delight» των Sugarhill Gang.

›Το όνομα Active Member ήταν μια απόρροια του κώδικα. Ο κώδικας του χιπ χοπ είχε τη λογική «θα φωνάξω για να ακουστώ». Έπρεπε να διαλέγεις επιβλητικό τίτλο για δυο λόγους: για να τραβάς την προσοχή και για να 'χεις να κυνηγάς κάτι σπουδαίο σε όλη σου τη ζωή. Πάντα μόνος μου ήμουνα ως Active Member - διακοσμητικοί ήταν όλοι. Εγώ έγραφα τους στίχους, εγώ τους έλεγα πώς να τα πούνε όλα. Ο πρώτος άνθρωπος που γράφει τους στίχους του, τους λέει και βοηθάει στα πρακτικά είναι η Γιολάντα.

›Στη Warner δεν μας ενόχλησε ποτέ κανείς - πρώτα έβγαινε ο δίσκος και μετά τον ακούγανε. Εξάλλου, ήμασταν το πιο επικερδές γκρουπ τους. Αυτά που ακούγονται για τις πολυεθνικές δεν ισχύουν - τα πιο τραγικά πράγματα στην Ελλάδα συμβαίνουν στις ανεξάρτητες δισκογραφικές.

›Το low bap είχε από την αρχή επεξήγηση. Ότι ο δικός μας τρόπος για να κάνουμε μουσική συνοδεύεται από τραγούδια που επιβάλλεται να μπορείς να τα στηρίξεις και με τις πράξεις σου. Νιώσαμε την ανάγκη, εμείς που μεγαλώσαμε σε αυτές τις γειτονιές, να το ξαναπούμε αυτό: μην πεις τίποτα που δεν μπορείς να στηρίξεις.

›Είμαστε το γκρουπ που έχει παίξει περισσότερες φορές στο Ρόδον από κάθε άλλο γκρουπ - κι όταν κάνανε το άλμπουμ, εμάς μας βάλανε 4 γραμμούλες με μια φωτογραφία. Μάλλον επειδή βγάζανε πολλά λεφτά από μας. Σε αυτές τις ιστορίες έχουμε νομίζω το ρεκόρ προσέλευσης και συνεχίζουμε να κάνουμε πράγματα. Πέρσι ήμασταν η μοναδική παρέα ανθρώπων που έκανε 9 φορές συναυλία στο Gagarin.

›Το πόσο λάιφ-στάιλ έχει γίνει το χιπ χοπ με ενοχλεί. Όλη αυτή η υποτιθέμενη κουλτούρα του δρόμου είναι μια παρωδία ζωής. Οι μεγαλύτεροι χιπχόπερς στον κόσμο ήταν αριστοκράτες, μεγαλοαστοί, χωριάτες, μετανάστες, δεν είχαν σχέση με τις πόλεις. Στην Ελλάδα δεν έχει προηγούμενο αυτό που έχει γίνει - έχουμε και δω το χιπ χοπ που μας αξίζει.

›Αυτό το πραγματάκι άρχισε όταν ξεκινούσε το αμερικάνικο χιπ χοπ να γίνεται λάιφ-στάιλ κι όλοι πιθηκίζανε αυτά που άκουγαν από 'κει. Εγώ, αν έβγαινα κι έλεγα ότι θα πάρω ένα μπιτόνι πετρέλαιο και θα κάψω τη Βουλή και δεν το έκανα σε 3 μέρες, θα με έφτυνε όλο το Πέραμα. Μετά, φυσικά οι ίδιοι άνθρωποι γίνανε εθνικιστές, ή άρχισαν να κάνουν διαφημίσεις. Εγώ έχω πειστεί ότι θα ζω από αυτά που γράφω και από τις συναυλίες. Αυτοί κάνουν διαφημίσεις γιατί ποτέ δεν θα ζούσαν από αυτά που γράφουν. Εξάλλου, αυτοί τα έχουν ανάγκη τα λεφτά γιατί έχουν φτιάξει έτσι τη ζωή τους. Εγώ είμαι ακόμα ο αλητάμπουρας από το Πέραμα. Αλλά μέχρι να πεθάνω, και το τελευταίο τραγούδι που θα γράψω θα το πληρωθώ.

›Ο Αρτέμης κι ο Ευθύμης ήταν δυο βλαμμένοι μπούληδες που ήξεραν ακριβώς τι θα γίνουν και δεν τους έδωσα ποτέ σημασία. Ντυνόντουσαν σαν δυο μαύροι πάνθηρες και εγώ έβλεπα ένα ζευγαράκι τενίστριες από το Πολιτεία τένις κλαμπ.

›Όταν το έντεχνο ακόμα απευθύνεται σε κόσμο εγώ ανησυχώ πολύ. Όλη αυτή η μεσοβέζικη μαλακία του ότι παίρνουμε ρανίδες ελευθερίας και μετά επιστρέφουμε στο ξεμπουρδέλιασμα που ζούμε καθημερινά μού κάνει σαν πρέζα. Στο έντεχνο εγώ βάζω τον Μάλαμα, τον Χατζηγιάννη, τους Locomondo, τη Μόνικα, τον Πλιάτσικα. Τον ίδιο κόσμο έχουν όλοι αυτοί.

›Δεν θα ξανασυνεργαστώ με τον Μάλαμα. Με δειλούς εγώ δεν θέλω νταραβέρια - θέλω ανθρώπους που να σέβονται τον κόσμο τους. Του έλεγα εγώ: «Σωκράτη, κοίτα ποιους έχεις από κάτω σου, σαν το υπουργικό συμβούλιο είναι όλοι αυτοί. Σ' αρέσει να παίζεις σε αυτούς; Πες κάτι, ρε μ@λ@κ@, για τη γενιά σου! Ποιος θα τα πει, εγώ; Εσύ έχεις κερδίσει αυτή την επικοινωνία. Δεν καταλαβαίνεις ότι έχεις γίνει ακίνδυνος; Ένα διάλλειμα από τα σκ@τ@ είσαι!».

›Η μεγάλη μου αλλαγή έγινε με τον γιο μου - είναι 18 χρονών. Με βρήκε ακριβώς στο ξεκίνημα της φάσης, το 1992. Τον θεώρησα γούρι. Και τώρα η κόρη μου μάλλον ήρθε γιατί πρέπει να βρω κουράγιο για ένα καινούργιο ξεκίνημα. Στην κόρη μου θέλω να 'μαι πιο πατέρας - πιο κοντά. Τα παιδιά μου είναι τα δυο καλύτερα τραγούδια μου.

›Έχω βγάλει ένα τραγούδι σε έναν δίσκο μας που λέγεται «Παράξενη Βόλτα» και περιγράφει την αίσθηση που έχω όταν φεύγω με βαριά καρδιά από εδώ για να πάω στην Αθήνα. Φορτώνω πάρα πολλές εικόνες και πληροφορίες, κάνω ένα information overload και ξανακατεβαίνω. Όταν μεγαλώνεις, αρχίζεις να κρίνεις τα πράγματα και από την αίσθηση που σου αφήνει η τελευταία γουλιά τους. Η τελευταία γουλιά που μου αφήνει η Αθήνα είναι πικρή.

Συνέντευξη B.D. Foxmoor

B.D. FOXMOOR ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑΜΠΙΤΣΟ “Νοιώθω ότι στην κατρακύλα που πήραμε θα την πληρώσουν τα σπουδαία πράγματα” 30 6 2010 με αφορμή την παράσταση 29-30 Ιουνίου 2010 “Κοινός Τόπος” στην Πειραιώς 260 στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθήνας & Επιδαύρου 2010

Συναυλίες 2010

Έχει ξεκινήσει η προπώληση στο δισκοπωλείο «Τζίνα» για 1 και 2 Οκτωβρίου, για τις δύο συναυλίεςActive Member στο Gagarin (τιμη προπώλησης 15€).

(To διήμερο των 120 τραγουδιών… Εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα και τις δύο ημέρες)

Νέο τραγούδι 2

Νέο τραγούδι

Σχολική Εργασία

Θέμα της Σχολικής μας εργασίας : LOWBAP